poniedziałek, 23 lutego 2015

Jakich opowieści w Krasnogrudzie wysłuchałam?

Jakubowa bajdurka
21.02.2015
Zimowa i wieczorowa pora nie przeszkodziła miłośnikom literatury w przyjeździe do Krasnogrudy. Śniegu wokół dworu Miłosza niewiele. Jezioro Hołny oblodzone.  Podświetlony, czerwony ganek, zapach herbaty w kawiarni "Piosenka o porcelanie". I Olga Tokarczuk. I Księgi Jakubowe.
Zgodnie z nazwą w Międzynarodowym  Centrum Dialogu rozpoczął się dialog. Krzysztof Czyżewski jako gospodarz miejsca i spotkania umiejętnie łączył wątki i spajał barwne opowieści pisarki. Malowane słowem obrazy przenosiły mnie w osiemnastowieczne historie. Cichy brzęk porcelanowej filiżanki przypominał mi, że wehikułem czasu odleciała tylko moja dusza, a nogi są ciągle tutaj. I moje buty były ciągle te same. Ale czy zawsze tak będzie?
Opowieść o zmianie butów "życiowych" okazała się trafną przenośnią. A może pomysłem na życie, przez które idziemy różnymi drogami, po błocie, piachu, śniegu... Żeby przejść do celu, należy odpowiednio dopasowywać obuwie, zmieniać je,  aby swoje ścieżki pokonać. Dokąś zawsze zmierzamy? Dokąd? Do Boga! Niezależnie jak go pojmujemy. Do dobra, do słońca...
Zdjęłam z ramion swoją  magiczną chustkę, która ostatnio często towarzyszy mi w czasie bajdurzenia, bo i tak chwila magiczna już była. W tym momencie właśnie razem z Mojżeszem udawałam się po przykazania do Pana Boga. Mojżesz pobrał tablice z zasadami właściwego życia, ale kiedy schodził z góry zauważył, że w dolinie ludzie, których pozostawił zachowują się niepoprawnie. Rozłościło go to, ze zdenerwowaniem rzucił tablice. Rozbiły się. Wiedział, że Pan Bóg był ufny i kierując się miłością do człowieka, przekazał łagodne zasady, aby wszyscy żyli w wolności i pięknie.  Mojżesz jednak spisał  wszystko po swojemu. Z nowymi tablicami zszedł do doliny. Znamy dekalog. A co w takim razie przekazał nam Pan Bóg? Pozostaje to tajemnicą do dziś. Nie jedyną.
Herbatę goździkowo-ziołową z porcelanowej filiżanki popijałam, było już późno, nikt nie spieszył się, bo w kawiarni płynęła kolejna historia, nie dotyczyła  porcelany, a kolejnej tajemnicy. Olga Tokarczuk opowiedziała o pewnej mitycznej rodzinie, która czekając na potomka przygotowała mu pierścień. Miał być on niepowtarzalnym symbolem, znakiem, darem dla nowonarodzonego. Cóż było za zdziwienie, kiedy urodziły się trojaczki. Rodzice mądrze zdecydowli, że powierzą zadanie najlepszemu złotnikowi, który dorobi dwie kopie, które będą identyczne z oryginalnym pierścieniem.  Dzieci zostały obdarowane sprawiedliwie. Ale po latach synowie zaczęli dochodzić prawdy. Który pierścień jest prawdziwy? Nikt jednak nie mógł go rozpoznać. Pewien mędrzec nawet zasugerował, że być może żaden z tych trzech!!!
W pewnym momencie przemknęła mi myśl o Trzech Królach, mędrcach z darami. A może ta opowieść o trzech pierścieniach wyznacza pojawienie się  trzech religii: judaizmu, islamu i chrześcijaństwa? 
Przez te wiary należałoby przejść podążając do Boga, tylko trzeba zmieniać buty.

ps O Księgach Jakubowych bajdurzyć nie będę, bo zdradzać niczego nie chcę.


   

środa, 18 lutego 2015

Zapustne wyplatanie?

W zapustny wtorek "zawracaliśmy kota ogonem", bo 17.02. to przecież Dzień Kota.


Na przytuliskowym strychu obok aniołów zaistniały czarne koty. Wyznaję bowiem zasadę - gdzie anielskie dobro panuje, czarny kot przesądnej mocy nie ma. Młodzi - kreatywni ochoczo zajęli się kocim stadem. Olga zaprojektowała kocie maski,  będziemy jeszcze je doskonalić  Kot również  był bohaterem bajki, która wyjaśniła - skąd wzięła się wrogość psa do kota. Bajdurka - to ostatnio moja ulubiona rola.


Szmaciane wyplatańce pochłonęły maniaków art recyklingu. Na zapustne pogaduchy to dobre działanie.
Najpierw nacięłyśmy mnóstwo różnokolorowych pasków.


Anielską rękodzielnię pochłonęło szmaciane, kolorowe wyplatanie, a w tle wyplatane były barwne, gwarowe kawały. Plotło się, oj plotło... Podpieraliśmy się zbiorem dowcipów Jana Bacewicza pt. "Popękata ze śmiechu".  Fajnie, że oba pomysły podchwycili  faceci, także było wesoło i zapustnie.  Do naszych pogaduch w sylwestrowy wieczór wprowadziliśmy zwyczaj bajdurzenia, ale od teraz  dołączamy utrwalanie powiedzonek gwarowych. I zapewne wyłonią się niedługo specjaliści petorzenia :)

wtorek, 17 lutego 2015

Gdzie może skryć się magia?

Symbolem ostatkowej soboty w Rumszyszkach na Litwie jest maska. Jakże inna! Wymowna? Odważna? Straszna? Brzydka aż piękna! Tajemnicza. Pełna kolorów i magii. Rzeźbiona, klejona, szyta. Uzupełnieniem i jej dopełnieniem jest pomysłowy strój.  W karnawałowych kapelach i korowodach pojawiają się panny młode, cyganki, wiedźmy, strachy, kozy, bociany... Twarz ukryta! Czyje oczy patrzą na Ciebie?
Zza maski widzisz życzliwe spojrzenia - młodej kobiety, starszego mężczyzny?
Nie wiesz. To tajemnica. Magia. Zabawa.  
Zadziwiające, a wszystko to dzieje się obok nas.
Blisko. Po sąsiedzku, po litewsku.


Fotografowała Bożena Kolter.




poniedziałek, 16 lutego 2015

Jakie zakątki na Litwie uwielbiam?

Rumszyszki, 14.02.2015, skansen budownictwa ludowego pokazujacy litewskie regiony, położony na trasie Kowno - Wilno, nad kowieńskim zalewem, teren przeogromny z wieloma dawnymi siedliskami, miasteczkiem i rynkiem, przetkany strumykami, urokliwymi mostkami, ciekawymi kapliczkami - całe bogactwo dziedzictwa minionych wieków.


Skansenowe ścieżki prowadzą do Żmudzi, na podwórza Dżukii, do siedlisk Auksztoty i Suwalszczyny. Izby chałup ukazują dawne narzędzia, piece, meble. Wszystkie domostwa okolone są urokliwymi płotami i ogródkami. Nic dziwnego, że klimat Rumszyszek zachęca nowożeńców do sesji zdjęciowych. Pan młody ma wiele mostków, przez które przenieść może wedle dawnego zwyczaju swoją wybrankę.
Ale kiedy w roku kalendarzowym nadchodzą ostatki, cały ten teren  wypełnia się zapustnymi korowodami. Litewski zwyczaj żegnania karnawału i zimy jest niebywały. Wręcz niesamowity. I chyba niepowtarzalny.
Ale o tym w sąsiednich postach.

ps. Powyższe zdjęcia ukazują region Auksztoty.
Kolejne zakątki sfotografowała Bożena Kolter. 




niedziela, 15 lutego 2015

Jak żegnałam karnawał na Litwie?

Rumszyszki, 14.02.15, ostatnia sobota karnawału
Muzeum Budownictwa Ludowego - największy skansen na Litwie
Pożegnanie karnawału i zimy to niesamowity litewski zwyczaj, który zachwyca mnie od wielu lat.
Wesołe kapele, barwne korowody, wymyślne maski - poruszają..., wzruszają..., radują! Ale w tej zabawie, gdzie Karnawał musi być pokonany przez Post, a More, symboliczna zima zawsze jest spalona, zachwyca mnie nadzwyczajna magia, która unosi się nad Ruszyszkami. Spojrzenia zza masek, chwytanie za ręce przebierańców, wspólnota na podwórzach, poczęstunki jadłem, radosna muzyka... ulotne chwile. 
Dźwięki wielu kapel łączą się w skansenowej przestrzeni  magicznie jednocząc serca obecnych.
Wehikułem czasu przenoszą wszystkich bawiących się do minionych wieków, gdzie jakby wszystko wydaje się prostsze i prawdziwsze.   A ludzie bardziej otwarci, niezależnie od narodowości. Tęskno mi będzie do tych chwil, która już dziś są wspomnieniem. Ważnym i istotnym w dalszej twórczości! Tak myślę.




niedziela, 8 lutego 2015

Co jest w kufrze Bajdurki?

Zima sprzyja do snucia opowieści. Czas zatrzymuje się na rozbielonych polach, wieczorne godziny  rozciągają się pod kocem, spadające z nieba śnieżynki przenoszą myśli w inny wymiar. Takie sobie bajdurzenie, raz przychodzi tylko w myślach, innym razem przy okazji pogaduch ze znajomymi. 
Bajdurka, bajarka, gawędziarka, opowiadaczka... To pasjonująca rola.
W swoich nowych przedsięwzięciach zamarzyłam wejść w tę postać. Postawiłam na żywe słowo wspomagane rekwizytami i atrybutami. Po pierwsze - proste środki. Drugi atut bajarki - uaktywnienie słuchacza, przez zapytania, niedokończone zdania, powtarzenie zawołań. Stare metody, a okazuje się, że sprawdzają się i w dzisiejszych, medialnych czasach. A dawniej niejedna historia ciągnęła się wieczorową porą, a wśród sąsiadów wielu było opowiadaczy, którzy zdarzenia z młodości tak ubarwili, że słuchających przenosili w odległe czasy. Wielokrotnie opowiadacz zaczynał: "A przed wojną to..." Nikt nie pytał przed którą, bo to zdanie zawsze było swojskim wehikułem przenoszącym w czasie.
Zatem dawno, dawno temu, a może wcale nie tak dawno... Tak zaczynają się opowieści, które proponuję jako animacje urodzinowe, imieninowe, świetlicowe...


Z KUFRA BAJDURKI
To cykl animacji  z wykorzystaniem kreatywnej  sztuki opowiadania. Spotkania budowane są na wybranej bajce i zastosowaniu technik plastycznych oraz muzycznych.  Żywe słowo  rozbudza zainteresowanie słuchaczy i inspiruje do różnorodnych działań.  Aktywne słuchanie rozwija wyobraźnię, wrażliwość  i ekspresję twórczą. W trakcie zabaw wspólnie poszukujemy pomysłowych, oryginalnych i innowacyjnych rozwiązań.
Oto  propozycje:

Tajemnice wigierskiej wyspy – teleportacja w odległe, minione czasy, opowieść o wyprawie Wingrynka ilustrowana wspólnie wykonywanymi rekwizytami z gazet, radosne muzykowanie, odkrywanie tajemnic wyspy, tworzenie pomysłowych postaci inspirowanych dramą, wspólne układanie zakończenia wyprawy, legenda o siei  (ok. 3 godz.) 

Spotkanie z aniołem – tworzenie tematycznego klimatu, opowieść oparta o bajkę Oskara Kolberga, wspólne wykonywanie Anioła Stróża (art. recykling), zespołowe układanie wierszy i rymowanek z podanych fragmentów, kreatywne, anielskie wariacje z papierem czerpanym (ok. 3 godz.)

Bajęda z babą w tle – opowieść  o babie  ilustrowana pomysłowymi rekwizytami, muzyczna zabawa z babą i kogutem, pokaz białoruskich lalek,  wykonanie „gospodarnej baby” tradycyjnym sposobem bez użycia igieł (szmaciany art. recykling), kończenie babskich przysłów (ok. 3 godz.)

Kocie opowieści – kocie zwyczaje, kocie rysowanie i  rebusy, kocie muzykowanie, teatrzyk „Pod czarnym kotem”,  papieroplastyka i lepienie z masy solnej lub gliny w kocim klimacie (ok. 3 godz.)

ps Zapraszam do ustaleń szczegółów dotyczących wybranego tematu, miejsca i czasu realizacji, wieku uczestników itp.


  





 
Free Flash TemplatesRiad In FezFree joomla templatesAgence Web MarocMusic Videos OnlineFree Website templateswww.seodesign.usFree Wordpress Themeswww.freethemes4all.comFree Blog TemplatesLast NewsFree CMS TemplatesFree CSS TemplatesSoccer Videos OnlineFree Wordpress ThemesFree CSS Templates Dreamweaver