niedziela, 31 października 2010

Gdzie są korzenie?

A jeśli ciebie ktoś zapyta skąd ty taki?


czasem pragniemy odnaleźć drogi swoje na różnych krańcach świata,
czasem chcemy uciec od tego, co dziecinne, bo dorosłość pilna,
czasem  poszukujemy wolności, bo duszą więzy rodzinne,
czasem odfruwamy, bo skrzydła już rozpostarte...

przychodzi jednak taka chwila, nastaje taki dzień,
najważniejsza wtedy staje się ta droga, która prowadzi przez las,
dziwnie znajoma,
przecina uroczysko i pola, nie zważając na miedze prowadzi pod rodzinny próg

Węgielnia ukrywa się za lasem. Być może dawne obszary puszczańskie zostały wycięte na węgiel drzewny?
Być może w czasach średniowiecza była podgrodziem, położona nieopodal jaćwieskiej osady w Osinkach i  Bilwinowie, niedaleko cmentarzyska kurhanowego w Szwajcarii.
Nie ma jej na wszystkich suwalskich mapach, bo i mieszkańców tu niewielu. Rozłożona wzdłuż wiejskiej  drogi,  kolonialnie rozrzucone siedliska, sąsiedztwo w zasięgu wzroku. Na pół przecięta "gościńcem" wiodącym do Kaletnika, obecnie dodatkowo oznakowanym "bocianim szlakiem". 
W środkowej części wsi, Uroczysko Białorogi zamienia się w bagienną dolinę - rozlewisko. Tam jest "dom  pod aniołem" z gankiem, werandą i strychem. Z duszą. Ze mną. 
Błogość ocalenia! 
Ze skrawkiem Barcelony! 
Akcent "umęczonego talentu".
  
Tak niewiele zostało tu wiejskich, drewnianych chałup. Znikły budynki z glinobitki. Czas zrobił swoje.   Pojawiły się piętrówki w latach siedemdziesiątych, pustak i eternit wyparł dziadów tradycje. Czasy współczesne wprowadzają jeszcze inną inność - taki pokaz doczesności.
A jednak...
Tu u sąsiada pod lasem dostaniesz kosz wiklinowy, tradycyjnie wyplatany, a jak pogadasz to i dowiesz się jak to dawniej pęta kręcono. Obok, też po sąsiedzku, spróbujesz mleka - prosto po udoju, jajka świeże - oczywiście - ale wcześniej obgadać trzeba, bo gdzie drużyna to i jedzenia trzeba więcej. Piec chlebowy można znaleźć, ale nie zawsze jest czas! "To doczynek z tym zakwasem, a i mąka podrożała". Każdy Ci powie, gdzie mieszka "miodziarz"- to ten od miodu, nie może brzmieć obraźliwie. Od wielu lat wszyscy korzystają z usług krawca, szyje fachowo do dziś, to... (ale o tym, kiedy indziej)
Takie skromne poszukiwanie naturalności? Tradycji? Tego, co odchodzi? 

Myślę, że Węgielnia też jest kobietą! 









Gdzie jest początek świata?

W dzieciństwie wiele razy stawiałam to pytanie. Sugestie wielu miejsc.
Mijały lata...
Potem proza życia narzuciła inne priorytety. Codzienność wielu wyborów.
Mijały miesiące ...
Następnie zrozumiałam, że nie na wszystkie pytania należy odpowiadać.  Prawo na niedoskonałość.
Mijały dni...
Czasami jednak bywa tak, że to czego szukamy daleko jest blisko nas. Zrozumienie radosne.
Mijały chwile...

Odkrycie mego początku świata nastąpiło niespodziewanie...
W okolicach Wiżajn byłam wiele razy. Znałam tu wiele miejsc.  Pewnego dnia dotarłam do Stankun, wsi położonej za jeziorem Wiżajny. Kiedy staniesz  na skrzyżowaniu dróg na  wyniesieniu, zrównujesz się z wysokością Góry Rowelskiej, którą akcentują wiatraki. Widzisz w niecce wiżajńskie wody okolone trzcinami i siedliskami z kościelnym wzgórzem. Stankuny obejmują północny plos jeziora Wiżajny i zdawałoby się, że zupełnie od niechcenia ocierają się o litewską granicę. Pas graniczny przebiega tuż przy gospodarskich podwórzach, a napotykając na Jezioro Dunajewo przecina go wzdłuż tworząc na mapie krzywą.  Stankunowski cypel  wysunięty najdalej na północ Suwalszczyzny! Mój biegun! 
Zostałam tu na dłużej...
Poznałam ludzi, stąd. Dla nich ta ziemia też jest początkiem,  ich świata!
Na wodzie boje, nad brzegiem stado cieląt, pas graniczny ledwo widoczny wśród traw i ziół, na wzgórzu  owce upodobniające się do szarych kamieni, których tu pełno. To Polska właśnie...
Wysokie drzewa, wiele siwych brzóz, omszałe pnie, równowaga między warstwami zgodna z naturą wisztynieckiego parku. To już Litwa...
Sąsiedztwo spięte jeziorem i wzgórzem dunajewskim.



Stróż Wędrówek

sobota, 30 października 2010

Gdzie się podziały moje anioły?

suwalskie anioły kryją się nad Hańczą
czasem nocą nad Wigrami tańczą
pod drzewami siedzą, drzemią ponad miedzą
w Szelmencie się myją, między nami żyją...
                                                         awalicja



Stróż Dobrych Wyborów

Co znaczy tutaj?

    tu...
tu pola pajęczyną otulone
wzgórza usnęły bajecznie
wigierskie poranki zamglone
anioły spadają bezpiecznie

                          a las szepce do ucha - posłuchaj
                                                                   awalicja





Stróż Piękna

 
Free Flash TemplatesRiad In FezFree joomla templatesAgence Web MarocMusic Videos OnlineFree Website templateswww.seodesign.usFree Wordpress Themeswww.freethemes4all.comFree Blog TemplatesLast NewsFree CMS TemplatesFree CSS TemplatesSoccer Videos OnlineFree Wordpress ThemesFree CSS Templates Dreamweaver